Uncategorized @eu

Gaurkotasuna eta injustiziaren kontrako ipar-orratz. Zintzoak izan behar dugu. Historian lehen aldiz, giza-eskubideak aztertu eta euren agendetan mantentzen dituzten nazioarteko erakundeak ditugu. Horrek ez du kentzen, ordea, gero eta gizatasun gutxiago duten gerrak bizi-bizirik egotea eta giza-eskubideak urratzen jarraitzea hainbat eta hainbat estatutan, baita nazioarteko hitzarmenak onartzeko arazorik izan ez duten estatu demokratiko zenbaitetan ere.

Kontraesanak (II) Aurreko testuan giza eskubideek aurre egin behar dizkioten bi kontraesan aurkeztu ziren, baina bada garrantzitsua den hirugarren bat: Zentzua dute bere horretan, baina, lurreratzean, beste esanahi batzuekin lotu behar dira. Aurrekoarekin lotuta, erraza da giza-eskubideen diskurtsoa asmo onen adierazpen soil bezala gelditzea. Giza-eskubideen diskurtsoan esanahiak osatzen dituzten eta giza-duintasunaren etikaren eta honen zehaztasunaren

Gatazka zailetan ohikoa izaten da elkarrizketak ezertarako balio ez duela dioten ahotsak entzutea: zorrotz eta gogor jardutea edo, Baketikek dioen bezala, indarraren metodoa dela beharrezkoa. Indarra erakustea gatazka suntsitzaileetan erabiltzen den metodoa da. Bertan inposizioa da gidari: arazoa eta honen irtenbideak ikusteko modu bakarra inposatzea indarraren argumentuarekin. Garaile eta galtzaileen agertoki bat sortzen du. Gatazka

Giza-duintasunaren printzipioaren deklinabide gisa uler genitzakeen Giza-Eskubideak, bizitza duin baten aldeko garapen eta borrokan botere agorrezin garrantzitsua duten tresna baliagarriak dira. Datozen postentan lehenik gaiak dituen kontraesanak ikusiko, eta gero gure egintza gidatuko duten irizpideak ikusiko ditugu. Kontraesanak Giza-eskubideek, txanponek bezala, bi aurpegi dituzte. Abantaila batek, desabantaila bat dakar; erabilera etiko batek, gehiegikeria bat. Egia

Komunikatzeko formak giltzarri dira bizikidetza arazoei aurre egiteko orduan. Lehenbizi,konturatu behar dut gatazketan zein den nire dierazpidea: elkarrizketa edo indarra. Hipotesibatekin egingo dugu lan: gure tresna nagusia hitza da, elkarrizketa. Orduan hauxe galdetu behar diogu geure buruari: nolako elkarrizketa sortzen dugun,zeren gure elkarrizketa gorren arteko hizketaldia izan liteke, hau da, hitz egin bai, baina elkaraditu

“Hanka sartzearen” aplikazioa gure bizitzan instalatuta dator jada. Hobe da onartzea: ez gara perfektuak. Adi! Izan ere, gure bizitza hobetzea lortu arren, ez gara inoiz perfektuak izango. Uste dut pertsonalki eta gizarte bezala onartzeak nolabaiteko lasaitua ekartzen digula. Dena dela, behin akatsa eginda galdera da: eta orain zer? Senak esan ohi digu ondorioak nork bere

Telebistako eguneroko programazioari errepaso bat egitea nahikoa da ikusteko tertulia politikoa presente dagoela egun osoan zehar. Gaur egun, kate pribatu handietan goizez, arratsaldez eta gauez gai politikoen inguruko eztabaidak eskaintzen dizkigute. Hasieran programa hauek sikiera “ospetsuen” bizitza pribatuari buruzko horiek baino hobeak zirela uste nuen. Gaur onartzen dut kokoteraino nagoela tertulia hauekin. Politika entretenimendurako elikagai

Baketik-en ikastaro edo hitzaldiren batean egon den edonork ziur behin eta berriz entzun digula “mugatuak garen” kontu hori: inperfektuak, iragankorrak garela; min ematen diogula elkarri; zahartu eta hiltzen garela; ez daukagula egia osoa; galdera gehienen erantzunik ez dugula… Begien bistakoa dena, alegia, baina uste baino gehiagotan ahazten duguna. Gure mugez ez jabetzearen adibide garbi bat

Sufrimendura gizatasunez gerturatzeko konpromisoak Aurreko idatzi multzoan zehar, biktimen sufrimendura enpatiaren bidez gerturatzeko giltzarri batzuk ikusi ditugu, eta galdera honi erantzunez bukatu nahi dugu: zeintzuk dira prozesu honetan beharrezko konpromisoak? ·Lagunduz. Ezin ditugu bazter utzi, ezin dugu euren egoeraren aurrean ezikusiarenak egin, ezin diogu sufritu eta sufritzen duten dramari muzin egin. Herritar bezala biktimekiko elkartasuna